آزادی زنان، قبل از اسلام و بردگی، بعد از اسلام

در زمان قبل از ظهور اسلام در عربستان زنان از آزادی و حقوق بیشتری نسبت به زمان بعد از حاکمیت اسلام برخوردار بودند. گروهی از زنان در کعبه به خدمت بت‌ها مشغول بوده‌اند.  اسماء بنت مروان به شعر و سخنوری در بازار مرکزی عکاظ مکه می پرداخته و از آنجایی که شعر و سخنوری در بین اعراب اهمیت خاصی داشته، این موضوع نشانگر آزادی زنان بوده است. زنان نه تنها حق کار کردن در خارج از خانه را داشتند بلکه بالاتر از آن زنانی مانند خدیجه، زن اول خود پیغمبر، بازرگان و رئیس وی بود که خود این تجارت احتیاج به آزادی و ارتباطات گسترده با عوام مردم داشته و حتی آزادی رأی تا جایی بوده است که خدیجه خود را از پیغمبر خواستگاری کرد. همینطور زنانی مانند ماویا بنت افضل وجود داشتنه که ثروتمند، زیبا و در روابط جنسی کاملا آ زاد و سرخود بود. هند دختر عتبه بسیار قدرتمند بود و در احد در کنار مردان علیه سپاه اسلام می‌جنگید.

Before the advent of Islam in Saudi Arabia, women had more freedom and rights than after the rule of Islam. A group of women have been engaged in serving idols in the Kaaba. Asmaa bint Marwan writes poetry and speech in the central market of Akaz in Makkah, and since poetry and speech were of special importance among Arabs, this issue has been an indicator of women’s freedom. Women not only had the right to work outside the home, but above that there were women like Khadijah, the first wife of the Prophet himself, his merchant and boss. Khadija proposed to the Prophet. Also, there are women like Mawiya bint Afzal who was rich, beautiful and completely free in sexual relations. Hind, the daughter of Utba, was very powerful and fought alongside the men against the Islamic army in Uhud.

بعلاوه، زنان نه تنها از حق طلاق، بلکه از حق رابطه جنسی قبل از ازدواج نیز برخوردار بودند که به آن نکاح متعه می گفتند و در آن زنی که ازدواج نکرده بود آزاد بود که به میل خود، بدون کسب اجازه از هیچ احدی با هر مردی که می خواست رابطه برقرار کند. در این مورد زن را صدیقه یعنی دوست دختر او می نامیدند .

اما کاری که اسلام کرد این بود که زنان را از موقعیت هایی که داشتند بکلی محروم و آنان را در موقعیت نیمه برده قرار داد و بطور کامل تحت سلطه مردان در آورد.

در قرآن آمده است: مردان را بر زنان تسلط و حق نگهبانی است بواسطه آن برتری که خدا بعضی را بر بعضی مقرر داشته است و هم بواسطه آنکه مردان از مال خود به زنان نفقه دهند. پس زنان شایسته و مطیع در غیبت مردان حافظ حقوق شوهران باشند و آنچه خدا به حفظ آن امر فرموده نگهدارند و زمانی که از مخالفت و نافرمانی آنان بیمناکید باید نخست آنها را پند دهید و از خوابگهشان دوری جوئید. در صورت نافرمانی، آنها را به زدن تنبیه کنید. چنانکه اطاعت کردند دیگر هیچگونه حق ستم بر آنان ندارید که همانا خدا بزرگوار و عظیم الشأن است و از ظالم انتقام خواهد کشید.

پیغمبر خود اولین کسی بود که چند زنی را در عربستان باب کرد. تا آن زمان چنین چیزی در عربستان رایج نبود. قبل از اسلام این زنان بودند که از حق طلاق و گاهی چند شوهری برخوردار بودند. کاری که محمد در این رابطه کرد این بود که اولا چند شوهری را لغو و چند زنی را جایگزین آن نمود و حتی از زبان خدا برای خودش در این مورد امتیازات ویژه هم قائل شد. به این معنا که اگر مؤمنان فقط حق داشتن زنان عقدی و صیغه و کنیزکان را داشتند، او علاوه بر اینها با هر زن دیگری که بدون قید و شرط خود را تسلیم او کند میتوانست هم خوابی کند. به هر حال، همانطور که گفته شد نباید فکر کرد که این حق چند زنی تنها منحصر به او بود. این حق همه مسلمانان مرد را در بر می گرفت.

و در آیه دیگری آمده است: ای  زنان پیغمبر شما مانند یکی دیگر از زنان نیستنید. اگر خدا ترس و پرهیز کار باشید پس زنهار نازک و نرم با مردان سخن مگویید مبادا آنکه دلش بیمار است به طمع بیفتد. به این ترتیب ابتکار ریگ گذاردن در دهان زنان هنگام صحبت کردن با مردان توسط حکومت طالبان چیزی جز اجرای این حکم خدا نبوده است!

همین کار را پیغمبر برای جلوگیری از بیرون رفتن زنان خود از خانه کرد. از اینرو از جانب خدا به آنها حکم کرد که در خانه هایتان بنشینید و آرام بگیرید و مانند دوره جاهلیت پیشین آرایش و خود آرائی نکنید.

و یا در مورد استفاده از چادر و مقنعه همانگونه که زنان را مجبور به رعایت حجاب و پوشاندن خود کرد. همان چیزی که از مقررات خدشه ناپذیر حکومت طالبان است. بنابراین میبینیم که همه آنچه را که حکومت طالبان بعنوان مقررات اجتماعی در افغانستان برقرار کرد همان قوانین اسلامی بود که در قرآن آمده و گروه وهابی و منجمله بن لادن هم قصد برپائی و احیای آنها را دارند.

مسأله شهادت دادن زنان و دیه در اسلام هم از جمله نقض حقوق آنهاست که: شهادت دو زن برابر با شهادت یک مرد است. در توجیه این‌که چرا ارزش شهادت زن و مرد نابرابر است، سخنان متفاوتی گفته شده‌ است، از جمله ‌این که چون زنان در بعد عاطفی برتر هستند و به جهت غلبه عاطفه، هیجانات و نیز فراموشی در امور، شهادتشان اعتبار کم‌تری دارد. در قرآن، میزان دیه و تفاوت دیه زن و مرد مشخص نشده است؛ ولی بر اساس سنت و احادیث، ارث دیه زن نصف مرد است.

و این است داستان نقض حقوق زنان با پیدایش اسلام که همچنان در کشورهای اسلامی ادامه دارد.

But what Islam did was to completely deprive women of their positions and put them in a semi-slave position and completely subjugate men.
It is stated in the Qur’an: Men have dominion over women and the right of guardianship due to the superiority that God has decreed for some over others and also because men give alimony to women from their wealth. So decent and obedient women should protect the rights of their husbands in the absence of men and keep what God has commanded to protect them, and when you fear their disobedience and disobedience, you should first admonish them and stay away from their bed. If they disobey, punish them by beating them. As they obeyed, you have no right to oppress them anymore, because God is great and great and will take revenge on the oppressor.
The Prophet himself was the first one to marry several women in Arabia. Until then, such a thing was not common in Saudi Arabia. Before Islam, it was women who had the right to divorce and sometimes have multiple husbands. What Muhammad did in this regard was that firstly, he canceled several husbands and replaced them with several wives, and he even granted special privileges to himself in this matter from the word of God. This means that if the believers only had the right to have married women, concubines and maidservants, he could sleep with any other woman who surrendered to him unconditionally. Anyway, as said, it should not be thought that this right of polygamy was exclusive to him. This right included all male Muslims.
And in another verse it is stated: O women of the Prophet, you are not like another woman. If you are God-fearing and pious, then do not talk to men with a thin and soft woman, lest he who has a sick heart fall into covetousness. In this way, the Taliban government’s initiative to put sand in women’s mouths when talking to men was nothing but the implementation of God’s order!
The Prophet did the same to prevent his wives from leaving the house. Therefore, God ordered them to sit in their homes and rest and not to wear make-up and self-decoration like in the previous period of ignorance.
Or about the use of veils and veils as he forced women to observe hijab and cover themselves. The same thing that is one of the inviolable regulations of the Taliban government. Therefore, we can see that all that the Taliban government established as social regulations in Afghanistan were the same Islamic laws that were mentioned in the Quran and the Wahhabi group, including Bin Laden, intend to establish and revive them.
The issue of witnessing women and dowry in Islam is one of the violations of their rights: the testimony of two women is equal to the testimony of one man. In justifying why the value of the testimony of men and women is unequal, different words have been said, including that because women are superior in the emotional dimension, and due to the dominance of emotions, emotions and forgetfulness in matters, their testimony has less validity. In the Quran, the amount of money and the difference between women and men have not been specified; But according to Sunnah and Hadiths, a woman’s dowry inheritance is half of a man’s.
And this is the story of the violation of women’s rights with the advent of Islam, which continues in Islamic countries.