می گویند آن که خواب است می شود بیدارش کرد اما آن که خود را به خواب زده است بیدار نمی شود . آری این جمله حکایت مردمان ایران زمین است که مانند بردگان در خدمت حکومت جمهوری اسلامی میباشند .همیشه این سوال در ذهن من بوده است که چگونه وقتی خبر اعدام انسانی را می بینند یا می شنوند با بی تفاوت از کنار آن می گذرند.
همه روزه در جامعه ایران امروزی در خیابانها و میدان ها و دیگر اماکن عمومی در برابر چشم مردم نفرت انگیزترین نوع یعنی اعدام را به تماشا میگذرند جنایتی که بیش از سه دهه است که حکومت جمهوری اسلامی در سرزمینمان انجام می دهد و با دینی و خواندن اعدام در ملائ عام و با کاربرد شیوه های گوناگون تمایل و اشتیاق سیری ناپذیری به آموزش و انتشار و انجام خشو نت پدیده خشونت را در جامعه نهادینه کرده است در این میان آنچه دردناک و تاسف بار است تماشاگرانی است که ساعتها منتظر می مانند تا این صحنه جنایت علیه بشریت را بنگرند به راستی این مردمان همان مردمان باتمدن و فرهنگ ایرانی هستند درواقع شرایطی که این نظام جهنمی اسلانی به جامعه ما مستو لی کرده شیرازه ی تمدن و فرهنگ و اخلاق در جامعه را از هم گسیخته است و این واقعیتها ی تلخ و زشت بیانگر چند و چون جامعه ای است که دیگر جامعه نیست بلکه بیانگر جهنمی انسان ستیز و انسانیت ستیز است.
در جامعه امروزی ایران دولت جمهوری اسلامی با زور در جهت چپاول دسترنج مردم می خواهد قدرت خود را حفظ کند و در این بین با مردمی روبرو میشوند که این زورگویی و ستم و استثمارو چپاول را نمی پذیرند و حکومت جمهوری اسلامی دست به سرکوب این افراد می زند که این سرکوب ها اشکال مختلف و گوناگون بخود می گیرند زندان .
شکنجه. تجاوز جنسی و اعدام و تحقیر در ملا عام از آن جمله اند و با بر پا کردن چوبه های دار در اماکن عمومی قصد ایجاد رعب و وحشت در جامعه را انچام میدهند و بیشتر این اعدام ها را در قالب مواد مخدر. تجاوز. محاربه با خدا و …. جلوه می دهند اما آیا به راستی اعدام می تواند مشکلات را در جامعه حل کند .
تاریخ نشان داده است که هیچگاه نتوانسته مشکلی را در جامعه حل کند چون مشکلات انسانی در جوامع را باید اساسا در ساختارهای اجتماعی جستجو کرد و نه در فرد فرد افراد جامعه. در واقع حکومت جمهوری اسلامی از همان روزهای آغازین با موج اعدام شخصیت های سیاسی و مدنی با اتمام وابستگی به حکومت پهلوی آغاز شد و روز نامه های آن دوران با آب وتاپ اخبارمربوطه به این اعدام ها را منتشر میکردند اما مردمان ایران زمین نمی دانستند که روزی این جنایت انسانی گریبانگر فرزندان خودشان نیز خواهد شد در آن زمان نیز مردم ایران سکوت کردند و به اعدام ها اعتراض نکردند در حالیکه در همان زمان باید اعلام میکردند که اعدام از هر نوعش قتل عمد و ضد حقوق انسانی است اما متاسفانه این جنایت بیش از سه دهه در کشور مان ادامه یافت و به یک قانون در کشورمان تبدیل شد به طوریکه خامنه ای رهبر خونخوار حکومت جمهوری اسلامی می گوید مگر قانون اعدام را از قانون اساسی حذف کرده ایم که به آن اعتراض میکنید.
قانون مجازات اعدام در قانون اساسی ماست و ما وقتی کسی را اعدام میکنیم کار غیر قانونی نمی کنیم در نگاه این جنایتکاران کشتن انسانها امری دینی و قانونی بوده است و هر روزه ماشینهای انسان کشی حکومت جمهوری اسلامی انسانهای بی گناه را به جرم دگر اندیشی به چای چوبه های دار می برند . اگر چه پرونده های جنایتکار نظام اسلامی در ایران مملو از جنایت های علنی و آشکار و گاه جنایتیهای پنهان بوده است.
جمهوری اسلامی یکی از رکوردداران این حرکت ضد انسانی است که تنها با نابودی این رژیم جنایتکار یک گام اساسی و مهم در جهت ایجاد شرایطی بر داشته خواهد شد که نهایتا به پایان شکنجه و اعدام و پایه ریزی جامعه ای بیانجامد که در آن اصولا نیاری به کاربرد چنین مجاراتی مو ضوعیت خود را از دست خواهد داد. کافیست بخواهیم با همبستگی خود در براندازی رژیم جمهوری اسلامی گام برداریم آن وقت خواهید دید که از پس هر کاری بر می آییم.
زهرا لطفی
Majid Mohammad Poorazari
Ramin rabieikhaledi
Leila jahangiri gilandeh
