در حمله طالبان بر پاسگاه های ارتش در ولسوالی جرم ولایت بدخشان، بیش از ۲۰ سرباز ارتش کشته شدند. منابع امنیتی این رویداد را تأیید می‌کنند و می‌گویند که طالبان ۱۴ سرباز را با خودشان بردند و چهار تن از این سربازان را سر بریدند.
کیهان نوین: در سالهای اخیر با آغاز بهار بسیاری از بخش‌های افغانستان گواه جنگهای سنگینی است. مخالفان مسلح ساعت سه جمعه شب بر پاسگاههای ارتش در ولسوالی جرم ولایت بدخشان حمله کردند، همه غافلگیر شدند، مخالفان با استفاده از جنگ افزارهای سبک و سنگین هدفهای شان را آماج قرار دادند.
سربازان ارتش نزدیک به شش ساعت بدون پشتیبانی هوایی و آتش توپخانه در برابر مخالفان ایستادهگی کردند، اما ظاهراً در نبود برنامههای از پیش طرح ریزی شده برای جلوگیری از چنین رویدادی نتیجه این شد که ده ها سرباز ارتش یا کشته شوند و یا هم به چنگ مخالفان مسلح دولت گیر بیافتند.
جاوید کوهستانی آگاه نظامی اظهارداشت: “۷۰ تن کشته، اسیر و یا هم سر زده شده‌اند از سویی تروریستان، تانگ‌ها و مهمات قابل توجهی از نیروهای امنیتی هم به دست تروریستان افتاده است. امنیت ملی چند روز پیش این را اطلاع داده بود، اما متأسفانه هیچ توجهی به آن نشد.”
نماینده‌گان بدخشان می‌گویند که رهبران حکومت وحدت ملی را چند روز پیش از این رویداد آگاه ساخته بودند و حکومت از این موضوع بگونه‌ی کامل آگاهی داشت، اما به باور این نماینده‌گان در آن روز هیچ یک از مقام‌های امنیتی در بدخشان حضور نداشتند.
صفی‌الله مسلم نماینده‌ی بدخشان در مجلس گفت: “ما رفتیم پیش رئیس صاحب جمهور و گفتیم که صدها تروریست خارجی و داخلی جمع شده‌اند و تمام موارد را گفتیم، اما در آن شب هیچ یکی از مقام‌های امنیتی نبودند”.
اما وزارت دفاع ملی می‌گوید که اکنون اوضاع در این ولسوالی به حالت عادی برگشته است و ارتش دوباره به پاسگاه و بخش‌های زیر اداره شان دست یافته‌اند.
دولت وزیری معاون سخنگوی وزارت دفاع ملی ادامه داد: “مخالفان حمله کرده بودند، اما اینکه ۹۰ نفر پیش آنان اسیر است، من کاملاً رد میکنم. نیروهای ما آنجا عملیاتی را به راه انداختهاند.”
در همین حال اکنون ارتش در ۲۱ عملیات در ۱۲ ولایت سرگرم جنگهای سنگینی با مخالفان مسلح دولت هستند.
کم کاریهای مدیریت جنگ در مجلس سنا انتقادهای زیادی را در برابر حکومت وحدت ملی به وجود آورده است.
انارکلی هنریار یکی از سناتوران گفت: “بس است دیگر! ما تا چه وقت فاتحه بخوانیم و تا چه وقت این ناامنی‌ها ادامه پیدا خواهد کرد؟”
افغانستان زمانی وارد فصل جنگ شده است که کشور وزیر جنگ ندارد، بسیاری‌ها بر این باور هستند که نبود راهبرد امنیتی و جنگی نظامیان افغان را در تنگ ناقرار خواهد داد، اما مردم می‌پرسند که چرا این سربازان قربانی کم کاریهای مدیریتی شوند و چرا روزانه ده ها زندگی این سربازان لوحه سنگ شود؟
آگاهان می پرسند که آیا رهبران حکومت وحدت ملی برنامه‌ای برای مدیریت سالم جنگ در کشور وجود دارد؟ و اگر دارند در شش ماه چرا وزیر جنگ گماشته نشد.
Leila jahangiri gilandeh
Majid Mohammad Poorazari
