روز 31 مارس 2015 در استادیوم فرندز آرنا ی سوید یک مسابقه ی دوستانه بین تیم ایران و سوید برگزار شد اما موضوع مهم در این مسابقه این بود که بسیاری از فعالان حقوق بشری و زنان و سیاسی در ماههای قبل یک کارزاری را تشکیل داده بودند درباره ی منع ورود بانوان به استادیوم های ورزشی که زنان در ایران از این حق ابتدایی محرومند.
کیهان نوین: ورود زنان به ورزشگاه حقی است که سال‌های متمادی از از زمان بکار امدن حکومت اسلامی در ایران از آنان سلب شده است و هر روزه جامعه ی زنان را با تصویب قوانین ارتجاعی محدودتر میکنند در این کارزار ما زنان ومردان دست در دست هم با هر گونه عقاید در کنار هم قرار گرفتیم و و به استادیوم ورزشی رفتیم و با داشتن تراکتهای که روی ان نوشته بود ورود به استادیوم حق هر زن ایرانی است انزجار خود را از این حرکت دولت اسلامی حاکم بر ایران نشان دادیم .
جنبش زنان در این چند سال نشان دهنده این بوده که زنان دارای قدرت هستند حرکت ایجاد می کند به تولید سرمایه اجتماعی می پردازند.
زنان عامل مهم در بسیج عمومی مردم هستند همپای مردان ایرانی برای رسیدن به آرمان هایشان تلاش می کنند زنان دیگر از زندان نمی ترسند .
دولت از زنان می ترسد چون در این 35 سال زنان از اقشاری بوده اند که در چارچوب این ساختار تبعیض و نابرابری را تحمل نموده اند و از فرصت اجتماعی برابر محروم بوده اند
چون زنان شجاعانه بر سر مطالبات خود ایستادگی می کند زنها نه در خانه ملک دیگری هستند و نه در اجتماغ نه در خانه تن به خشونت میدهند نه در اجتماع
جمهوری اسلامی بداند که زنان ایرانی اراده کرده اند تا تمام دیوارهای ساخته شده تمام حجاب ها و هر آنچه را که ما را برده نشین می خواهد از سر راه بردارد.
جمهوری اسلامی از ما می ترسد چون ما اراده کرده ایم که همه دنیا ما را ببیند نه از پشت دیوارها بلکه بر فراز بام ها.
زهرا لطفی
Leila jahangiri gilandeh
Majid Mohammad Poorazari
