مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۳ میلادی در چهل و هشتمین اجلاس خود طی مصوبه ۴۳۲/۴۸، روز سوم ماه مه هر سال را به‌عنوان روز جهانی آزادی مطبوعات اعلام کرد. این موضوع از قطعنامه مصوب همایش عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۱ میلادی تحت عنوان ارتقای آزادی مطبوعات در دنیا که جراید آزاد، فراگیر، و مستقل را به عنوان یکی از اجزای ضروری جامعه دموکراتیک تلقی کرده، نشأت گرفت.
کیهان نوین: ۱۳ اردیبهشت، سوم ماه می میلادی، روز آزادی مطبوعات برای اهل رسانه و مردمانی که در کشورهای زیر سلطه حکومت‌های سرکوبگر و دیکتاتوری زندگی می‌کنند، ارزش بسیاری دارد. مفهوم آزاد‌بودن جریان خبررسانی و نیاز به خواندن و دانستن حقیقت، ارزش و مفهومی بسیار والا دارد.
روزنامه‌نگار و نویسنده هشیار و دغدغه‌مند، در تمامی جوامع تهدیدی است برای استبداد، مافیای اقتصاد، قدرت و سیاست و از سوی دیگر تنها دیده‌بان مورد اعتمادی است که می‌تواند حقایق و راستی‌ها را با به خطر افکندن خویش در اختیار عموم قرار دهد.
روزنامه‌نگاران، وجدان بیدار و متعهد جامعه هستند
در ایران، مطبوعات زیر شلاق و تادیب حکومت و قوه قضاییه بوده و هستند چرا که نویسندگان فاش‌گو و منتقد در اغلب موارد به دلیل پرداختن به فساد مالی و اداری و نقد سیستم و معضلات اجتماعی، احضار، بازداشت و یا اخراج شده‌اند.
روزنامه‌نگاران ایرانی افت و خیزهای فراوانی را در چهل و دوسال گذشته پشت سر گذاشته‌اند. فشار و سانسور، ارعاب و تهدید و بازداشت و ….
از میان ۱۸۰ کشور، ایران در قعر و در ردیف ۱۷۴ است و نسبت به سال گذشته یک ردیف سقوط کرده است. گزارشگران بدون مرز می‌گوید که ایران کماکان یکی از سرکوب‌گرترین کشورها برای روزنامه‌نگاران است و از زمان انقلاب ۱۳۵۷ به این سو، دست‌کم ۸۶۰ روزنامه‌نگار و شهروند-خبرنگار در ایران تحت تعقیب قرار گرفته، بازداشت و زندانی و در مواردی اعدام شده‌اند.
میخواهم در روز آزادی مطبوعات از روزنامه نگاران و نویسندگانی نام ببرم که برای خبر رسانی و اطلاعات درست و همدردی با اقشار صنفی محکوم به اتهام واهی و حبس شدند
نگار مسعودی، اسماعیل محمد ولی، علیرضا جاپلقی، میلاد بحری، علیرضا تومار، فاطمه تمیمی، رها عسکری زاده، عالیه مطلب زاده، کیوان صمیمی، آرش گنجی، رضا خندان مهابادی، کیوان باژن، آبتین بکتاش، نوشین جعفری، سهیل عربی، ستار بهشتی، امیر حسین محمدی فر و امیر امیر قلی، مرضیه امیری عسل محمدی و ساناز الهیاری در انتها از معلم و نویسنده ارژنگ داودی هم نام ببرم که از سال 1382 در زندان و حتی یک روز به مرخصی نرقته است و الان در زندان زابل محبوس میباشد.
نه به جمهوری اسلامی
42 سال است که مردم به جمهوری اسلامی نه گفتند
زهرا لطفی
Majid Mohammad Poorazari
