نگذاریم قلبشان از تپش بایستد(محمد جراحی)

مرگ تدریجی زندانیان بیمار در زندان‌های ایران
سال‌هاست شماری از زندانیان سیاسی، عقیدتی و امنیتی که در شرایط نامساعد و غیربهداشتی زندان دچار بیماری می‌شوند یا از قبل بیمار بوده‌اند، دچار مرگ تدریجی می‌شوند یا بیماری‌شان به مرضی صعب‌العلاج تبدیل می‌شود.

کیهان نوین: صدای این زندانی سیاسی بیمار باشیم.

محمد جراحی، زندانی سیاسی محبوس در زندان تبریز که بیش از ۵ سال است بدون مرخصی در زندان به سر میبرد.

محمد جراحی فعال شناخته شده کارگری در بخش نقاشی ساختمان اهل تبریز، عضو « سندیکای نقاشان ساختمان ایران »، همچنین عضو « کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری» است.

محمد جراحی  در سال ٨۶ به دلیل فعالیت در میان کارگران ، به بهانه در دست داشتن بولتن “کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری” و مطالعه نشریات ویژه مسائل کارگری و عضویت در « انجمن سلامت اجتماعی آذربایجان » دستگیر و بدون حق استفاده از وکیل و به اتهام های عدیده خاصه ” تبلیغ علیه نظام ” و ” به نفع گروهای ضد انقلاب ” ، به چهار ده ماه حبس محکوم شده بود.بعد تر با قرار وثیقه آزاد گردید.

نامبرده باردیگر در دوم تیرماه سال ٨۷ به حکم دادگاه دستگیر شد و یک ماه نیز در زندان بود. در این دوره آقای نقی محمودی وکالت محمد جراحی را برعهده گرفتند و به رای صادره موکل خود اعتراض نمودند. با پیگیری وکیلِ ایشان موفق شدند، مجازات حبس را به حالت تعلیق در آوردند. باوجود دریافت تعلیق مجارات حبس ، محمد جراحی ، مدتی در زندان ماند.

بارسوم محمد جراحی که به همراه شاهرخ زمانی و تعدادی از فعالان دانشجویی طیف چپ تبریز، خرداد ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد.

وی به دلیل فعالیت‌های صنفی- سیاسی کارگری، به پنج سال زندان محکوم شده است.

وی در زندان دچار بیماری غده تیروئید شده است.

پس از تشخیص قطعی بیماری سرطان بدخیم تیروئیدِ محمد جراحی، مقامات قضایی  به این فعال کارگری زندانی اجازه بستری و مداوا نداده‌اند.

محمد جراحی طی نامه ای از زندان تبریز، حکم صادره در خصوص پرونده اش را ناعادلانه و خواهان بررسی مجدد اتهامات در دادگاهی عادلانه شد.

این فعال کارگری محبوس در زندان تبریز که علیرغم  تشخیص قطعی بیماری سرطان بدخیم تیروئید، فرصت بستری و مداوا نیافته است؛ در سال ۱۳۹۲  طی نامه ای خطاب به ریاست سندیکای نقاشان ساختمانی ایران نوشت:

ریاست محترم سندیکای نقاشان ساختمانی ایران

با عرض سلام و تقدیم احترام

ضمن درود به خدمت جنابعالی و سایر اعضای محترم سندیکای نقاشان و عرض خسته نباشید به عموم فعالان کارگری و کارگران زحمتکش ایران، به استحضار می‌رساند اینجانب محمد جراحی فعال کارگری و عضو سندیکای نقاشان با قریب به ۳۶ سال فعالیت سندیکایی هستم که به دفعات به‌خاطر دفاع از حقوق کارگران بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌ام. اینجانب در خرداد ماه سال ۹۰ به اتهام فعالیت در دفاع از حقوق کارگران توسط اداره اطلاعات تبریز بازداشت و پس از نزدیک به ۲ ماه بازداشت توأم با شکنجه و آزار و اذیت جسمی و روحی توسط دادگاه انقلاب تبریز طی یک حکم ناعادلانه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده‌ام و هم اینک بیش از ۲ سال است در زندان مرکزی تبریز مشغول گذراندن محکومیت خود هستم.

در طول این مدت به دلیل شرایط سنی (۵۵ سال) و وضعیت نامناسب زندان تبریز از نظر تغذیه و بهداشت به بیماری‌هایی اعم از سرطان تیروئید، دیابت و چربی خون دچار شده‌ام. ولی متأسفانه تا به حال اقدامات مناسبی از طرف مسئولین زندان در راستای درمان بیماری‌هایم انجام نگرفته است. شایان ذکر است بنده به‌خاطر ابتلاء به بیماری سرطان تیروئید یکبار مورد عمل جراحی قرار گرفته‌ام و طبق نظر پزشکان متخصص مراحل درمانی باید در بیرون از زندان پیگیری شود. از این‌رو اینجانب با تکمیل پرونده پزشکی خود و ارسال آن به پزشکی قانونی جهت صدور نظر کارشناسی مبنی بر عدم تحمل حبس اقدام کرده بودم و اکنون با گذشت ۵ ماه از طرف مسئولین امر پاسخی دریافت نکرده‌ام.

باید عنوان کنم اینجانب در طی ۲ سال گذشته از مرخصی بهره نیرده‌ام و حتی پس از عمل جراحی تیروئید و علیرغم نظر پزشکان مبنی بر استراحت کامل، مسئولین زندان از اعطای مرخصی استعلاجی به بنده خودداری و بلافاصله پس از عمل جراحی به زندان منتقل شده‌ام.

با توجه به موارد ذکر شده به ضرس قاطع اعلام می‌کنم که حکم صادره کاملا ناعادلانه و فرمایشی بوده و اینجانب قربانی فعالیت‌های خود در راستای احقاق حقوق کارگران شده‌ام. فلذا ضمن ارائه این گزارش از حکم صادره دادگاه و وضعیت جسمی خویش، خواهشمندم تا پرونده اینجانب را مورد پیگیری قرار دهید تا عدالت در این‌باره اجرا شود.

با سپاس و امتنان
فعال کارگری، محمد جراحی
محرومیت زندانیان سیاسی، عقیدتی و مدنی از خدمات پزشکی و درمانی یا انتقال دیر‌ هنگام زندانیان بیمار به بیمارستان، روشی است که جمهوری اسلامی  سال‌هاست از آن برای اعمال فشار روانی به زندانیان استفاده می‌کند.
بنابر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که جمهوریاسلامی یکی از امضاکنندگان آن است، محروم کردن زندانیان از درمان و مراقبت پزشکی به مثابه شکنجه و رفتاری ظالمانه، ضدانسانی و تحقیرآمیز است.