سال ۱۳۹۳ خورشیدی، شاهد بیشترین بازداشتها یا صدور و اجرای حکم بهاییان طی شش سال گذشته بودهایم. شدت فشار بر شهروندان بهایی در سال ۹۳ چنان بود که میتوان این سال را با سالهای ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی که بهاییان با شدیدترین آزارها و فشارها مواجه بودند، مشابه دانست.
کیهان نوین: در واقع از همان نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، بازداشت و محکومیت به زندان شهروندان بهایی آغاز شد. بازداشتها و زندانی شدن بهاییان تا اواخر دهه شصت خورشیدی (حدود سالهای ۹۰-۱۹۸۹ میلادی) ادامه و گسترش داشت تا آنکه بر اثر اعتراضات بین المللی از شدت این فشارها کاسته شد.
در همین دوران، در نامهای مورخ ۶/ ۱۲/ ۶۹ از شورای عالی انقلاب فرهنگی به دفتر رهبری (علی خامنهای)، جایگاه کلی بهاییان در نظام مملکتی مشخص شد. در بند الف- ۲ عنوان شده که بهاییان بیدلیل دستگیر، زندانی و مجازات نشوند.
در دو دهه بعد، کمتر شاهد بازداشت و اجرای احکام سنگین جهت شهروندان بهایی هستیم و برخورد نظام با شهروندان در دو محور اقتصادی و فرهنگی که نمود بیرونی کمتری نسبت به حبس و بازداشت داشت، متمرکز بود.
اما از اواخر سال ۱۳۸۷ خورشیدی (اواخر ۲۰۰۸ میلادی) بار دیگر، بازداشت بهاییان در شهرهای مختلف ایران شروع شد. بازداشت تعدادی از بهاییان در شهرهای استان مازندران، تهران، سمنان و مشهد آغازگر این جریان جدید بود.
در طی شش سال گذشته، تعداد زیادی از شهروندان بهایی در شهرهای مختلف ایران، بازداشت و با احکام حبس مواجه شدند.
در سال ۹۳ نیز دهها شهروند بهایی، بازداشت، زندانی و محاکمه شدند. بیش از ۸۰ شهروند بهایی در آخرین روز سال در زندان بسر میبرند. آماری که در ۲۵ سال گذشته بیسابقه بوده است.