شهروندان تهرانی سالانه «یک میلیون کیلو گوشت تولید شده از زباله» را مصرف می کنند.
کیهان نوین: مدتهاست که دیگر از چراگاههای سرسبز و زیبای سنتی برای پرورش دام خبری نیست. دیگر از علوفه تازه یا علوفه خشک هم خبری نیست. گوسفندان هر روز به ضیافت زبالههای شهری، بیمارستانی آلوده و عفونی دعوت میشوند. در نتیجه مردم نیز گوشت آلوده و تولید شده از این زباله ها را بر سر سفره های غذایی خانواده شان می آورند و مصرف می کنند.
بنا به گزارش روزنامه شهروند، «مدتهاست که محل دپوی زبالههای شهری، بیمارستانی و عفونی در شهرستان پیشوا در استان تهران به چراگاه دایمی دامهای اهلی تبدیل شده است. هر روز صدها رأس گوسفند در این محل مشغول به چرا و تغذیه از زبالهها هستند و در نهایت گوشت و فرآوردههای دامی این گوسفندان به خوراک شهروندان تهرانی تبدیل میشود.»
دیدهبان محیط زیست و حیات وحش ایران در این باره میگوید زبالههای شهری و بیمارستانی در استان تهران به چراگاه گوسفندان تبدیل شده و سالانه یک میلیون کیلوگرم گوشت از دامهایی که زباله مصرف کردهاند، تولید و روانه بازار میشود.
بنا به گفته ی اسماعیل میرانزاده، رییس محیطزیست شهرستان پیشوا، “سایتهای انباشت و دپوی زباله شهرستان پیشوا، به دلیل محصور نبودن و رعایت نشدن موارد ایمنی و بهداشتی به چراگاه احشام و حیوانات تبدیل شده است.” وی همچنین از مسولان شهرداری که در دپوی بهداشتی زبالههای این شهرستان «کوتاهی کردهاند» انتقاد کرده است.
در هر دوره پرواربندی ۳۰۰هزار کیلوگرم گوشت قرمز از این چراگاه زبالهای تولید میشود و اگر در طول مدت زمان یکسال بتوان سه دوره پرواربندی داشت، بهطور متوسط در سال ۹۰۰هزار کیلوگرم گوشت از طریق این چراگاه (زبالهدان) تولید و روانه بازار مصرف میشود.
بنا به گفته مقامات پزشکی، تقلب در تولید محصولات غذایی در ایران «بیداد میکند». بسیاری از آلایندهها، بقایای دارویی، فلزات سنگین، کودها، سموم دفع آفات و آنتیبیوتیکها در چرخه تولید در محصولات غذایی باقی میمانند و به سلامتی افراد صدمات زیادی وارد میکنند.
جاوید آل داوود همچنین میگوید دامهایی که از مواد آلوده تغذیه میکنند، شیرشان هم آلوده میشود این آلودگی به راحتی وارد بدن انسانها میشود اما کسی به آن توجه نمیکند.
بنا به گفته رییس انجمن حمایت از حیوانات، این آلودگی نه تنها با پخته شدن گوشت از بین نمی رود، بلکه با پخته شدن تغییر شکل نیز مییابد و حتی ممکن است بار آلودگی آن بدتر هم شود. و اگر گوشت این دامها به فلزات سنگین آلوده شده باشد، از بین نمیرود، با پختن هم به همان شکل باقی میماند و به بدن فرد مصرفکننده منتقل میشود.
پیام محبی، نایبرییس بیمارستان دامپزشکی تهران و رییس جامعه دامپزشکان ایران نیز در اینباره میگوید: «یکی از اثرات باقی ماندن فلزات سنگین در خوراک و آب حیوانات، انتقال این فلزات به بدن فرد مصرفکننده گوشت و درنهایت ابتلا به سرطان است.»
شیر و مواد لبنی آلوده به روغن پالم، برنجهای وارداتی آلوده، سبزیجات و صیفیجات آبیاری شده با فاضلاب، گوشتهای وارداتی تاریخ مصرف گذشته و شیرهای مخلوط شده با وایتکس و مواد شوینده تنها بخشی از مواد غدایی غیرایمن در ایران است که به خورد مردم داده می شود. و سالانه ۳۵ هزار نفر را در ایران با ابتلا به سرطان به کام مرگ می فرستد. شایعترین موارد، سرطان پروستات، ریه، پستان، روده بزرگ و خون هستند. سرطان؛ سومین عامل مرگ و میر ایرانیان به شمار میآید.