تشدید فشار بر زندانیان سیاسی در پی قطع خدمات پزشکی ضروری

شماری از زندانیان سیاسی در ماه‌های اخیر برای درمان بیماری‌های حاد جسمانی خود با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده‌اند.

 کیهان نوین: از جمله این زندانیان سیاسی سعید رضوی فقیه، فعال سیاسی و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب، و مصطفی دانشجو، وکیل و فعال حقوق دراویش گنابادی بوده اند، که اخیراً از دریافت امکانات مناسب پزشکی در شرایط اضطراری بی‌بهره مانده‌اند.

سعید رضوی فقیه که اخیراً در بیمارستان قلب تهران تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته است، عصر شنبه ۱۸ بهمن، علی‌رغم نظر پزشکان ناچار به امضای برگه ترخیص از بیمارستان و بازگشت به زندان رجایی‌شهر شد.

رضوی فقیه که پس از انجام یک سخنرانی انتقادی در همدان دستگیر شد، از مشکلات حاد قلبی رنج می‌برد و به دلیل نداشتن غذای مناسب و عدم دریافت دارو در زندان، دچار گرفتگی شدید عروق شده است.

او خود قادر به پرداخت هزینه‌های سنگین جراحی نبود و با این حال مسئولان زندان نیز در پرداخت این هزینه‌ها تعلل کردند. رضوی فقیه تهدید کرده بود که در اعتراض به سهل‌انگاری و تعلل زندان رجایی‌شهر در رسیدگی به درمانش اعتصاب غذا خواهد کرد.

بعد از عمل جراحی قلب و پیوند پنج رگ قلبی نیز، رضوی فقیه با دست و پای بسته در بیمارستان بستری بوده است. همزمان مأموران امنیتی نیز به شدت از ارتباط او با دیگران جلوگیری کرده‌اند.

‌مزاحمت‌های نیمه شب و هشدارهای دژبان بیمارستان امام خمینی او را در نهایت ناچار کرد که برای رعایت حال سایر بیماران برگه ترخیص از بیمارستان را امضا کند و به زندان بازگردد.

از طرف دیگر یک منبع آگاه  از انتقال مصطفی دانشجو به بهداری زندان اوین در اثر حمله قلبی خبر داد.

پزشک حاضر در بهداری دستور اعزام این فعال حقوق دراویش به اورژانس را صادر کرد اما در نهایت اعزام وی به علت لزوم هماهنگی با دادستانی معلق ماند. دانشجو که به بیماری آسم شدید و آریتمی قلبی مبتلا است، اول بهمن، در حین درمان و بدون ترخیص پزشک به دستور مقامات قضایی به زندان بازگردانده شد. در حال حاضر او در حالی که به پنجره و تهویه مناسب دسترسی ندارد، همراه با ۲۰۰ زندانی دیگر در یکی از سالن‌های بند ۸ محبوس است.

بسیاری از زندان سیاسی در زندانهای مختلف ایران تا کنون نسبت به شرایط نامناسب بهداشتی در زندانها، عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان، و عدم دسترسی به امکانات پزشکی اعتراض کرده‌اند.

گروه‌ها و فعالان حقوق بشر می‌گویند محرومیت زندانیان سیاسی از خدمات درمانی، روشی است که نیروهای امنیتی و قضایی برای اعمال فشار بیشتر به آنان استفاده می‌کند. تا به امروز نیز اعتراض و اعتصاب زندانیان سیاسی برای مقابله با این مشکل، جز به طور مقطعی نتیجه‌بخش نبوده است.