ما باید در دهان آنهایی بزنیم که می گویند حصر باید شکسته شود.
کیهان نوین: احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، به سخنان تند و جنجال برانگیزش شناخته شده است. وی یکی از تندرو ترین اصولگرایان حاضر در دستگاه حکومتی جمهوری اسلامی است و سخنانش همیشه بحث برانگیز بوده است. به ویژه سخنانش در یک برنامه زنده تلویزیونی پیرامون موسوی و کروبی و مقایسه اش با “بنیتو موسولینی”، دیکتاتور ایتالیایی، و عنوان اینکه موسولینی در دادگاه (صحرایی) به محض مشخص و محرز شدن هویتش اعدام شد، مدت ها بحث های متعددی را پیرامون عدالت و نحوه ی قضاوتش در زمانی که کار قضاوت (اعدام های دهه شصت) انجام میداد، بر انگیخته بود.
بنا به گزارش رادیو فردا، احمد جنتی در همایش سراسری ستادهای دهه فجر انقلاب اسلامی سراسر کشور که در چهارم بهمن ۱۳۹۳ با حضور شخصیت‌های سیاسی برگزار شد، بر روی سه نکته مهم انگشت گذاشت.
نکته اول – مذاکرات هسته‌ای: او گفت که همه مردم در برابر سختی‌های ناشی از تحریم‌های فلج کننده اقتصادی ایستاده و مقاومت می‌کنند. اما عده‌ای از «افراد موثر مدیریتی» نظام، به دنبال «مقاصد شوم سیاسی» بوده و این نظر را القا می کنند که مردم نمی‌توانند در برابر مشکلات اقتصادی و تحریم‌ها ایستادگی کنند و باید برای حل این مشکلات با دشمن کنار بیاییم تا فشار تحریم‌ها برداشته شود، اقتصاد فعال شود و مشکلات گوناگون در کشور حل شود.”
جنتی این دیدگاه را خطرناک دانست و گفت: “باید برای «این افکار شوم» چاره‌ای اندیشید. آنها اقتصاد مقاومتی طرح شده از سوی رهبری را قبول ندارند و می گویند نمی توان از این راه دشمن را شکست داد. این گروه از مدیران نظام، دائما «چراغ سبز» به دشمن نشان می دهند.”
دبیر شورای نگهبان همچنین گفت: “برخی که خداوند شر آنان را کم کند بر این باورند که با دشمن باید کنار آمد، در هسته‌ای باید کنار آمد و در سیاست باید کنار آمد در حالی که این، رویارویی با مردم و رویایی با آرمان‌های امام، انقلاب و خون شهدا است.”
نکته دوم – کاریکاتورهای شارلی ابدو: جنتی گفت که توهین کشور فرانسه به پیامبر اسلام در ۲۵ کشور ديگر اجرا و به ۱۰ زبان ترجمه شد. این «فاجعه برای انسانیت» همه را ناراحت کرد، اما رسالت ما این است که این «انسان های وحشی و ناجور» را نجات بدهیم. چگونه؟ می‌گوید: «اگر کشورهای اسلامی ذره‌ای غیرت داشتند باید اقدام سرکوب‌گرانه‌ای انجام می‌دادند و حداقل آن این بود که فرانسه را تحریم کنند تا درس عبرتی شود تا کسی چنین جسارتی به خود ندهد.»
نکته سوم – مطالبه رفع حصر: درخواست آزادی رهبران جنبش سبز موجب عصبانیت شدید اصولگرایان شده است. می‌گویند که هدف جنبش سبز براندازی نظام بود. اما عده‌ای به دنبال رفع حصرند تا «فتنه‌گران آزاد شوند تا دوباره فتنه کنند.» آنها «چهار آدم عوضی» هستند. راه‌حل مقابله با این عوضی‌ها چیست؟ می‌گوید: «ما باید در دهان آنهایی بزنیم که می گویند حصر باید شکسته شود.»
نکته ی تامل برانگیز در این سخنان احمد جنتی در خصوص داستان شارلی ابدو است. چرا که در حال حاضر ایران اسلامی‌ترین کشور کنونی جهان است و احمد جنتی آگاهانه و ناآگاهانه به سید علی خامنه‌ای اهانت می‌کند. می گوید «اگر کشورهای اسلامی ذره‌ای غیرت داشتند» این گونه واکنش نشان می‌دادند.
جنتی دو واکنش حداکثری و حداقلی مطرح کرده است. الف- واکنش حداکثری: اقدام سرکوبگرانه علیه فرانسه. ب- اقدام حداقلی: تحریم فرانسه. مدعای او این است که رهبران کشورهای اسلامی که هیچ یک از این دو واکنش را انجام ندهند، «ذره‌ای غیرت» ندارند.
رهبری ایران هیچ یک از این دو واکشن را نشان نداد. روشن است که هیچ یک از رهبران کشورهای اسلامی شجاعت – در واقع بی‌باکی ناشی از حماقت- انجام واکنش حداقلی و حداکثری مورد درخواست آیت‌الله جنتی را ندارند. اما آیت‌الله خامنه‌ای که با بقیه تفاوت دارد. او چرا فاقد این شجاعت است؟ آیا دلیل آن این است که «ذره‌ای غیرت» ندارد؟ یا آن واکنش‌ها با عقلانیت هدف – وسیله‌ای تعارض دارد؟
جنتی در این سخنرانی اش غربی‌ها را «انسان‌های وحشی و ناجور» می‌نامد. رهبران کشورهای اسلامی – از جمله علی خامنه‌ای – را بی‌غیرت می‌خواند. خیل بی‌شمار پیگیران رفع حصر را نیز «چهار تا آدم عوضی» به شمار می‌آورد. در حقیقت فقیهان در زوال اخلاقی ما ایرانیان نقش بسیار مهمی بازی کرده‌اند. وقتی احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، و یکی از آیت الله های بلند مرتبه ی جمهوری اسلامی، در ۸۸ سالگی این گونه با فحاشی و هتاکی سخن می‌گوید، تکلیف بقیه روحانیت نیز بسیار روشن است.
بنا به گفته ی جنتی، حسن روحانی و محمد جواد ظریف و دیگر مسولانی که به دنبال حل مساله هسته‌ای و سازش با دولت‌های غربی‌اند، نیز مقاصد شومی دارند که خداوند باید شرشان را کم کند. همه اینها تنها اهانت‌های یک سخنرانی جنتی است. اگر دیگر سخنرانی‌های او را هم جمع کنیم، چندین جلد «دشنام‌نامه» خواهد شد.
جنتی در بخش دیگری از سخنانش از واکنش سرکوبگرانه سخن به میان آورد. آیا منظور او حمله نظامی به فرانسه است؟ بسیار مضحک و بعید به نظر می رسد که او این هدف محال را تعقیب کند. شاید منظورش انجام عملیات تروریستی است؟ آیا این گونه سخن گفتن، تشویق علنی تروریسم دولتی نیست؟
Ramin rabieikhaledi
Majid Mohammad Poorazari
