سیاستهای جامعه بین‌الملل در جهت تداوم ظلم، جنایت و چپاول سرمایه های ملی و منابع ممالک تحت سلطه قدرتهای بزرگ می‌باشد. واقعیت دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، با مروری گذرا بر اخبار روز موید همین امر است.
تا زمانی که نظام سرمایه داری به تولید سلاح جنگی ادامه می‌دهد، جنگ، کشتار، خون ریزی و آوارگی اجتناب ناپذیراست و این جنگ‌ها عمدتا در کشورهایی صورت می‌پذیرد که خود تولید کننده سلاح نیستند؛ مانند افغانستان، عراق و سوریه که نمونه بارز این چند سال اخیر می باشند و این مردم و کودکان بی گناه هستند که قربانی سرمایه داری و جاه طلبی سران قدرت می شوند.
مردمانی که هنوز به بلوغ سیاسی نرسیده‌اند، مانند مردم غزه که خود هم قربانی سیاست وهم قربانی دیانت شده‌اند و پیوسته در ظلم و نابرابری سال‌هاست که در آتش و خون می‌سوزند. مقصود از ظلم و نابرابری نه تنها تولید وعرضه سلاح به ممالک تحت سلطه نیست، بلکه سیاستهای هدفمند غیر انسانی کشورهای تولید کننده اسلحه می‌باشد.
موسسه بین المللی مطالعات صلح استکهلم، هرساله گزارشی از هزینه‌های نظامی و وضعیت خرید و فروش اسلحه در جهان گزارشی ارایه می‌دهد. مهمترین فروشندگان سلاح‌های جنگی در جهان در سال 2013 کشورهای آمریکا، روسیه، آلمان، چین و فرانسه معرفی شدند که بیشترین سهم از کل معاملات اسلحه در جهان را از آن خود کرده‌اند. شنیدن این آمار این سوال را در ذهن مطرح می‌کند که استفاده کنندگان از این ابزار جنگی چه کسانی هستند و منافع حاصل از تجارت اسلحه به سود چه کسانی است ؟
سوخت ماشین جنگ، “اسلحه” است؛ اسلحه‌ای که در سال‌های اخیر تجارت قانونی و نیز غیرقانونی آن به شدت افزایش یافته و سال‌های آغازین هزاره سوم را به سال‌های درگیری و جنگ‌های پایدار و ناپایدار در اقصی نقاط جهان تبدیل کرده است. آمارهای خشونت و کشتار مسلحانه در جهان ناامیدکننده است: هر ساله حدود 12 میلیارد فشنگ در سراسر جهان تولید می‌شود. روزانه حدود 1500 نفر قربانی خشونت‌های مسلحانه هستند و در اثر این خشونت‌ها اکنون بیش از 43 میلیون نفر در سراسر جهان بی خانمان و آواره شده‌اند.
بصورت میانگین در هر دقیقه یک انسان در دنیا جانش را به دلیل خشونت‌ها و درگیری‌های نظامی از دست می‌دهد. وقوع این جنگ‌ها به تجارت اسلحه و تجهیزات نظامی رونق ویژه‌ای بخشیده است. امروزه سوداگری اسلحه اولین شاخه بزرگ اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهد. ازحجم کل تجارت جهانی در سال حداقل 16 درصد آن مربوط به تجارت اسلحه است. به عبارت دیگر، تقریبا روزی بیش از دو میلیارد دلار صرف اسلحه می‌شود.
این در حالیست که اگر هر سال فقط 40 میلیارد دلار صرف مبارزه با بیسوادی و فقرزدایی شود، پس از ده سال جهل و فقر ریشه کن شده و تمامی مردم دنیا از سواد و بهداشت و تغذیه کافی برخوردار می‌شوند. جنگ برای دلالان سلاح، بازار پر سودی است و فروش سلاح از سوی تاجران سلاح همیشه مورد توجه دلالان و جنگ‌افروزان بوده است. بنابراین در جهان امروزی، نبود جنگ، رویایی دست نیافتنی برای مردم جهان خواهد بود چرا که نفوذ اسلحه‌سازان بزرگ دنیا در امور سیاسی و تصمیم‌گیری‌های کلان، انکارناپذیر است.
از سویی دیگر دامن زدن به اختلافات سیاسی، قومی و مذهبی نیز مایه اصلی بروز نا آرامی‌ها در کشورهای تحت سلطه است. به عنوان مثال حمایت‌های همه جانبه ارگانهایی چون نیروی قدس سپاه پاسداران تحت حمایت جمهوری اسلامی و متحجرین سبک مغز و فقهای جبار و تنگ نظر که شالوده ذهنی آنها مبتنی به خود پسندی و تفسیر به رای شخصی می باشد، که منطقه و جهان را تحت الشعاع قرار داده است و بسیاری از تحلیل گران منطقه خاورمیانه، حکومت جمهوری اسلامی و سیاستهای تنش‌زایش را مسبب ناآرامی‌ها می‌دانند.
Leila jahangiri gilandeh
Ramin rabieikhaledi
