حکومت ایران که بیشتر عرصه های اقتصاد کشور را تحت کنترل و نظارت خود درآورده است سعی می کند با ابزار فیلترینگ اینترنت و تجارت الکترونیک را نیز تحت سلطه خود در بیاورد.
یکی از کارکردهای مهم فیلترینگ اینترنت، کنترل فعالیتهای تجاری واقتصادی اینترنتی است. دولت ایران ضوابط و شرایط خاصی را بر وب مسترها تحمیل می کند و در صورت عدم رعایت آنها از ابزار فیلترینگ استفاده می کند. بدیهی است یک وبسایت فیلتر شده برای فروش کالا یا خدمات خود یا جذب آگهی در شرایطی برابر با وبسایت فیلتر نشده رقابت نمی کند. شواهد بسیاری وجود دارد مبنی بر اینکه دولت ایران تلاش می کند وبسایتها و فعالیتهای اینترنتی را نیز تحت نظارت خود در بیاورد و به اصطلاح خودساخته اش ساماندهی کند.
یکی از تازه ترین موارد دخالت دولت در عرصه تجارت الکترونیک تعریف نشانه ای است بنام نماد اعتماد الکترونیکی. این نماد از سوی مرکز توسعه تجارت الکترونیکی صادر می شود که وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران است. متقاضی این نماد باید فروشگاه خود را با الزاماتی که این سازمان دولتی معین کرده، مطابق کند.
به باور این نگارنده درخواست نماد اعتماد از یک سارمان دولتی، یعنی اقدامی داوطلبانه برای از دست دادن استقلال شغلی. سابقه رفتار دولت ایران در برابر کسب و کار ها ثابت کرده است که این مقدمه ای خواهد بود تا در آینده موانع و مشکلات فراوانی برای صاحبان کسب و کارهای الکترونیکی ایجاد شود و دولت سعی خواهد کرد که در صورت امکان همگان را وادار به رعایت الزامات خود کند.
وقتی اولین بار وبسایتی بنام ساماندهی ایجاد گردید، دولت از همه وبلاگ نویس ها و وبمسترها خواست که آدرس الکترونیکی خود را در این وبسایت ثبت کنند، خوشبختانه استقبال چندانی از این برنامه صورت نگرفت و طرح دولتی کردن همه وبسایتها شکست خورد. اکنون نیز بنظرم صاحبان فروشگاههای اینترنتی و کارآفرینان آنلاین بدانند که این طرح نیز در صورت عدم استقبال فروشگاهها با شکست مواجه خواهد شد.
کارآفرین با خلاقیت و از راه تلاش درآمد کسب می کند. دولتی کردن کارآفرینی یعنی نابود کردن آن.
Leila jahangiri gilandeh
Ramin rabieikhaledi
