خامنه ای با سُخنان روز گذشته اش تاکید کرد که به ویرانه های غزه و انبوه اجساد و گورهای کنده شده، همچون کارت بازی خود می نگرد. او در جام خون و خاکستر فلسطینیها، پادزهر بُحرانهای داخلی و خارجی رژیم اش را جُستُجو می کند.
خامنه ای با استفاده از فُرصت یک جشن مذهبی، با صدای بُلند تری طبل نفرت، جنگ و کُشتار را به آواز درآورده است. او در پوشش حمله به دولت اسراییل، جنگ سالاران غزه را به ادامه درگیریهای نظامی ای تشویق کرد که تاکنون بیش از همه کُشتار گروهی شهروندان بی دفاع فلسطینی و تخریب گُسترده خانه و کاشانه آنها را در پی داشته است.
این آتش افروزی گُفتاری از آنجا اهمیت می یابد که رژیم تحت فرمان او یکی از پُشتیبانان اصلی گروه های بُنیادگرای اسلامی در غزه است و مبالغ هنگُفتی را برای داغ نگه داشتن تنور بُحران اسراییل – فلسطین هزینه می کند. حاکمان جمهوری اسلامی تنش مزبور و جنگها و درگیریهای موسمی ناشی از آن را در سوریه، لُبنان، غزه و کرانه باختری سپر حفاظتی خود در برابر غرب و عامل ثبات رژیم شان می شمارند.
این مُحاسبه، علت بی تفاوتی غیرانسانی آقای خامنه ای نسبت به سرنوشت فلسطینیهای غزه و کف زدن برای ادامه “جراحی” آنها توسُط بُمبها و موشکهای اسراییلی را توضیح می دهد. برخلاف تعزیه گردانی فریبکارانه دستگاه های تبلیغاتی “نظام” برای کودکان و زنان فلسطینی، آقای خامنه ای با سُخنان غیرمسوولانه خود ثابت کرده است که هیچ تعهُدی نسبت به سلامت و حفاظت از زندگی شهروندان غیرنظامی غزه ندارد و برکنار ماندن آنها از شُعله های جنگ در ارزیابیهایش جایی ندارد.
برعکس، رهبران و پایوران جمهوری اسلامی، سرمست و سرخوش از فجایع هولناکی که در غزه در حال روی دادن است، خواهان تکرار همین سناریو در کرانه باختری هستند و به این منظور به گونه مُشخص از طرح “تسلیح کرانه باختری” سُخن می رانند و به علاقمندان احتمالی گوشه اسکناس نشان می دهند.
با این حال – و از سر انصاف – نباید از یاد بُرد که این تنها رژیم ولایت فقیه نیست که جان و مال شهروندان فلسطینی را بی ارزش و انهدام هستی آنها را بخشی از تلفات اجتناب ناپذیر به حساب می آورد. در این منطق ضد انسانی، راستهای اسراییلی و بُنیادگرایان اسلامی، برادران معنوی جنگ طلبان “اُم القرا” محسوب می شوند.
در حالی که غزه از سال 2008 تا 2012 میلادی، تنها طی چهار سال، در شُعله های آتش سه جنگ سوخته است و هر بار شهروندان عادی بیشترین قُربانیان بُمباران و موشک پرانی بوده اند، با این وجود جنگ سالاران حماس و جهاد اسلامی حتی یک پناهگاه زیرزمینی برای حراست از “کودکان معصوم” و “زنان مظلوم” نساخته اند. به همین گونه، آنها راه حل کم هزینه تر تخلیه شهروندان از مناطق و محله های پُرخطر را در طرحهای جنگی خود منظور نکرده اند و حتی یک پول سیاه به این ضرورت اختصاص نداده اند.
آقای خامنه ای با سُخنان روز گذشته اش تاکید کرد که به ویرانه های غزه و انبوه اجساد و گورهای کنده شده، همچون کارت بازی خود می نگرد. او در جام خون و خاکستر فلسطینیها، پادزهر بُحرانهای داخلی و خارجی رژیم اش را جُستُجو می کند.
Majid Mohammad Poorazari
