نامه حقوقدانان ایرانی به مراجع جهانی برای تحقیق درمسمومیت‌ها

بیست وکیل، حقوقدان و فعال حقوق بشر ایرانی مقیم داخل و خارج از ایران در نامه‌ای به چهار نهاد بین‌المللی خواستار تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک تحقیق در مورد منشاء و چرایی حملات شیمیایی در ایران شدند.

Twenty Iranian lawyers, jurists and human rights activists living inside and outside of Iran, in a letter to four international organizations, demanded the immediate formation of an independent and joint committee to investigate the origin and why of chemical attacks in Iran.

کیهان نوین:  در نامه ۲۰ تن از وکلا، حقوقدانان و فعالان حقوق بشر ایرانی مقیم داخل و خارج کشور به چهار نهاد بین‌المللی، سازمان جهانی بهداشت، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و صلیب سرخ جهانی، از آن‌ها خواسته شده است نمایندگان خود را برای تحقیق و اقدام فوری در مورد مسمومیت‌های سریالی به ایران بفرستند.

به گزارش کمپین حقوق بشر ایران، این حقوقدانان ضمن اشاره به ضرورت تشکیل کمیته‌ای مستقل و مشترک با حضور نمایندگان این چهار نهاد، معتقدند که باید در مورد چهار مسئله زیر تحقیق و اقدام فوری صورت گیرد:

۱. منشاء این مسمومیت‌های سریالی چیست؟

۲. چرا حوزه آموزشی و به‌ویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیت‌های سریالی شده است؟

۳. چرا دانش‌آموزان دختر مورد هدف قرار گرفته‌اند؟

۴. چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانش‌آموزان انجام شود؟

در این نامه آمده است: «ما گروهی از وکلا، حقوقدانان و مدافعان حقوق بشر ایرانی مستقر در داخل و خارج از ایران خواستار اقدام فوری در پاسخ به حملات شیمیایی سیستماتیک به مدارس در ایران هستیم که تاکنون صدها تن از دانش‌آموزان دختر ایرانی را مسموم و راهی بیمارستان کرده است.»

این حقوقدانان و فعالان حقوق بشر در توضیح و استدلال درخواست می‌گویند، این حملات شیمیایی سریالی به مدارس دخترانه که از ۹ آذر ۱۴۰۱ شروع شده، تاکنون به استان‌های مختلف در ایران سرایت کرده و تقریبا هیچ کدام از مدارس دخترانه در جغرافیای ایران، مصون از این حملات نبوده است.

از سوی دیگر، حکومت جمهوری اسلامی نه تنها هیچ‌گونه پیشگیری یا اقدام موثری در توقف یا کشف حقیقت نکرده است، بلکه با اظهارات متناقض و فرافکنی و همچنین سرکوب خانواده‌های معترض، عملا به این فرضیه که خود در این جنایات سریالی نقش دارد و یا دست‌کم از آن سود می‌برد، دامن زده است.

این حقوق‌دانان و فعالان حقوق بشری در نامه خود نوشته‌اند، در کنار بی‌توجهی آشکار در بررسی و پیشگیری این فجایع و “بی‌کفایتی حکومت”، شواهد به روشنی نشان می‌دهد که حکومت قصد داشته دختران و زنان را به دلیل “تضعیف ارزش‌های اسلامی” از طریق رعایت نکردن قوانین حجاب اجباری در ماه‌های اخیر، و از زمان شروع جنبش “زن، زندگی، آزادی”، مجازات کند.

این نامه می‌افزاید، حکومت جمهوری اسلامی علاوه بر عدم اجازه سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران و تاکید بر عدم همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، نشان داده است که از عضویت در نهادهای بین‌المللی، فقط منافع سیاسی خود را دنبال می‌کند و در مقابل، احترامی برای مصوبات و تصمیمات آن نهادها قائل نیست.

بر این اساس، امضاکنندگان نامه از چهاد نهاد بین‌المللی خواسته‌اند که با تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) نسبت به منشاء و چرایی حملات شیمیایی به دانش‌آموزان تحقیق کرده و اقدام فوری نمایند.

نویسندگان در پایان نامه خود خطاب به چهار نهاد بین‌المللی می‌نویسند: «با توجه به مسئولیت حقوقی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در قبال این اقدامات فجیع و ضرورت پاسخگویی شفاف، از شما می‌خواهیم از تمام ابزارهای موجود در شرح وظایف و مأموریت‌های خود استفاده کرده تا اطمینان حاصل کنید که این حوادث فوراً و به طور شفاف طبق استانداردهای بین‌المللی بررسی می‌شود و عاملان شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند. همچنین مطمئن شوید که راهکارهایی برای حمایت خاص از این دسته از دختران دانش‌آموز ایرانی در نظر گرفته می‌شود.»

این نامه به امضای نسرین ستوده، گیتی پورفاضل، محمد سیف‌زاده، عبدالفتاح سلطانی، رمضان حاجی‌مشهدی، پیام درفشان، فرزانه زیلابی، سعید دهقان، الهام یوسفیان، محمد مقیمی، محمد اولیایی‌فرد، نیره انصاری، شیرین ملکی، امین راد، حسین احمدی‌نیاز، معین خزائلی، حسین رئیسی، علی هریسچی، هیربد دهقانی آذر، و منوچهر توسلی رسیده است.

New Universe:

In the letter of 20 Iranian lawyers, jurists and human rights activists living inside and outside the country to four international organizations, the World Health Organization, the United Nations Children’s Fund (UNICEF), the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) and the Red Cross. Globally, they have been asked to send their representatives to Iran for investigation and immediate action on serial poisonings.

According to the Iran Human Rights Campaign, while pointing out the necessity of forming an independent and joint committee with the representatives of these four institutions, they believe that investigation and immediate action should be taken on the following four issues:

1. What is the origin of these serial poisonings?

2. Why has the educational field, especially Iranian schools, been involved in these serial poisonings?

3. Why are female students targeted?

4. What actions should be taken to help students immediately and effectively?

This letter states: “We, a group of Iranian lawyers, jurists and human rights defenders based inside and outside Iran, demand immediate action in response to the systematic chemical attacks on schools in Iran, which have poisoned hundreds of Iranian female students and He has gone to the hospital.”

These lawyers and human rights activists in the explanation and reasoning of the request say that these serial chemical attacks on girls’ schools that started on December 9, 1401, have spread to different provinces in Iran and almost none of the girls’ schools in the geography of Iran are immune from this. There have been no attacks.

On the other hand, the government of the Islamic Republic of Iran has not only not taken any effective measures to stop or discover the truth, but with contradictory statements and projections as well as suppression of the protesting families, it has practically supported the hypothesis that it is involved in these serial crimes or at least It benefits, it is fueled.

These lawyers and human rights activists wrote in their letter, along with the obvious neglect in investigating and preventing these tragedies and the “incompetence of the government”, the evidence clearly shows that the government intended to kill girls and women due to the “weakening of Islamic values” through observing Not punishing the mandatory hijab laws in recent months, and since the beginning of the “Women, Life, Freedom” movement.

This letter adds that the government of the Islamic Republic, in addition to not allowing the UN special rapporteur to travel to Iran and emphasizing the non-cooperation with the UN fact-finding committee, has shown that it only pursues its own political interests from membership in international institutions, and on the other hand, It does not respect the approvals and decisions of those institutions.

Based on this, the signatories of the letter have asked forty international organizations to immediately form an independent and joint committee with the presence of their representatives to send to Iran (or by using their representatives in Iran) to investigate the origin and why of the chemical attacks on students. and take immediate action.

In their thesis, the authors write to four international institutions: “Regarding the legal and international responsibility of the Islamic Republic of Iran for these heinous acts and the need for clear accountability, we ask you to use all the tools available in the description of your duties and missions to ensure Ensure that these incidents are promptly and transparently investigated according to international standards and that the perpetrators are identified and prosecuted. Also, make sure that solutions are considered for special support for this group of Iranian female students.”

This letter is signed by Nasrin Sotoudeh, Giti Pourfazel, Mohammad Seifzadeh, Abdul Fattah Soltani, Ramzan Haji Mashhadi, Payam Darfashan, Farzaneh Zillabi, Saeed Dehghan, Elham Yousefian, Mohammad Moghimi, Mohammad Oliyaifard, Nira Ansari, Shirin Maliki, Amin Rad, Hossein Ahmadiniaz, Moin. Khazaeli, Hossein Raisi, Ali Hrischi, Hirbad Dehghani Azar, and Manouchehr Tausli.