اعدام آرمان عبدالعالی کودک‌مجرم؛ ادعای قوه‌ قضاییه که حکم را صادر و اجرا کرده: با وجود تلاش دستگاه قضا اجرا شد!

آرمان عبدالعالی کودک‌مجرم متهم به قتل غزاله‌ی شکور با وجود مخالفت‌ها و اعتراض‌ها بامداد امروز در زندان «رجایی شهر» اعدام شد. سازمان ملل به تازگی با صدور قطعنامه‌ای علیه نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی نسبت به صدرنشینی ایران در آمار اعدام کودک‌مجرمان بطور جدی هشدار داده بود.

کیهان نوین: «میزان» مرکز رسانه‌ای قوه‌ قضاییه از اجرای حکم اعدام آرمان عبدالعالی خبر داد که سحرگاه امروز سوم آذرماه در زندان «رجایی شهر» اجرا شد.
-این خبرگزاری همچنین به این منظور که تقصیر و  مسئولیت اعدام این کودک‌مجرم را به گردن خانواده غزاله بیندازد، تصاویری را از جلسات مسئولان قوه‌ قضاییه با خانواده‌ی مقتول منتشر کرده است. حال آنکه این اقدامات تبلیغاتی را باید عذر بدتر از گناه دانست: کدام دستگاه قضائی مسئولیت مهمی مانند اجرا یا عدم اجرای حکم، آنهم قتل نفس قانونی و اعدام را بر عهده خانواده‌های شاکی می‌گذارد؟!
-طبق پرونده، آرمان عبدالعالی کودک‌مجرم در سن ۱۷ سالگی غزاله‌ شاکر دوست دختر ۱۹ ساله‌اش را به قتل رساند. وی به این موضوع نیز اعتراف کرد. اما بعدا اعتراف‌اش را پس گرفت و گفت که تحت فشار در بازجویی‌ها بوده است. در نهایت پس از اینکه خانواده‌ی غزاله‌ گذشت از اجرای «قصاص» را منوط به تحویل پیکر مقتول کردند، گفت که پیکر او را در یک سطل زباله‌ی شهری انداخته است. اما پیکر غزاله هرگز پیدا نشد!
-در طول این سال‌ها عبدالعالی چندین‌ بار تا مرز اجرای حکم پیش رفت، چنانکه وی فقط در یکماه و نیم اخیر، پنج‌ بار برای اجرای حکم پای چوبه دار فرستاده شد.

«میزان» مرکز رسانه‌ای قوه‌ قضاییه از اجرای حکم اعدام آرمان عبدالعالی خبر داد که سحرگاه امروز سوم آذرماه در زندان «رجایی شهر» اجرا شد.

در طول این سال‌ها عبدالعالی چندین‌ بار تا مرز اجرای حکم پیش رفت، چنانکه وی فقط در یکماه و نیم اخیر، پنج‌ بار برای اجرای حکم پای چوبه دار فرستاده شد.

طبق پرونده، آرمان عبدالعالی کودک‌مجرم در سن ۱۷ سالگی غزاله‌ شاکر دوست دختر ۱۹ ساله‌اش را به قتل رساند.  غزاله شکور در تاریخ ۱۲ بهمن سال ۱۳۹۲ از خانه خارج شد و پس از آن ناپدید گردید و پس از پیگیری‌ها، آرمان متهم به قتل او شد و به این موضوع نیز اعتراف کرد. او بعدا اعتراف‌اش را پس گرفت و گفت که تحت فشار در بازجویی‌ها بوده است. در نهایت پس از اینکه خانواده‌ی غزاله‌ گذشت از اجرای «قصاص» را منوط به تحویل پیکر مقتول کردند، گفت که پیکر او را در یک سطل زباله‌ی شهری انداخته است. اما پیکر غزاله هرگز پیدا نشد. شهرداری تهران نیز تأیید کرد که آن را پیدا نکرده است. معلوم نیست آرمان عبدالعالی به امید نجات از «قصاص» این ادعا را کرده یا اینکه واقعا غزاله را کشته و پیکر وی را در سطل زباله شهری انداخته است.

برخی فعالان حقوق کودکان آگاه به این پرونده در کلاب‌هاوس می‌گویند، تا ساعت ۱۱ شامگاه دیروز این اطمینان وجود داشته که حکم اعدام اجرا نشود ولی ساعت ۱۲ این حکم اجرا شده و ساعت یک‌بامداد به خانواده آرمان اعلام کردند که فرزندشان اعدام شده است.

«میزان» در اطلاعیه‌اش نوشته که اعدام آرمان عبدالعالی «در پی تقاضا و عدم گذشت خانواده غزاله شکور و علیرغم تلاش‌های صورت گرفته از سوی دستگاه قضایی» اجرا شده است!

این خبرگزاری همچنین به این منظور که تقصیر و  مسئولیت اعدام این کودک‌مجرم را به گردن خانواده غزاله بیندازد، تصاویری را از جلسات مسئولان قوه‌ قضاییه با خانواده‌ی مقتول منتشر کرده است. حال آنکه این اقدامات تبلیغاتی را باید عذر بدتر از گناه دانست: کدام دستگاه قضائی مسئولیت مهمی مانند اجرا یا عدم اجرای حکم، آنهم قتل نفس قانونی و اعدام را بر عهده خانواده‌های شاکی می‌گذارد؟!

این در حالیست که افکار عمومی از اجرای یکباره و ناگهانی حکم اعدام آرمان به شدت متأثر است و در شبکه‌های اجتماعی اجرای آن را توسط قوه‌ قضاییه محکوم می‌کنند.

اعدام آرمان با توجه به ارتکاب جرم در نوجوانی خلاف کنوانسیون حقوق کودکان است که جمهوری اسلامی آن را امضاء کرده است. بر اساس قوانین جمهوری اسلامی اجرای حکم اعدام افراد زیر ۱۸ سال انجام نمی‌شود و پس از اینکه محکومان به سن قانونی برسند به اجرا در می‌آید.

عفو بین‌الملل نیز پیشتر با انتشار بیانیه‌ای خواستار توقف اجرای حکم اعدام آرمان شده و نوشته بود: «مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند.»