در حکومت اسلامی ایران طبقه متوسط فقیر می شوند و فقیران بی سروصدا می میرند و نابود می شوند

رسانه های غیردولتی در ایران در شماره های امروز خود (شنبه) گزارش های تکان دهنده بیشتری در مورد ابعاد گسترده فقر در ایران انتشار دادند و از گرانی مایحتاج و سوء مدیریت مقامات حکومتی به شدت انتقاد کردند.

شاه فقید ایران آرزو کرده بود روزی بیاید که همه کارگران ایران نیز اتومبیل داشته باشند و از رفاه کامل برخوردار گردند. در شرایط آن روز ایران، این رویا کاملا عملی می نمود.

در گزارش های پیشین، با استناد به آمار رسمی و دولتی نوشته شده بود که دست کم یک سوم از مردم ایران، امروز در زیر خط فقر زندگی می کنند. ولی بررسی این آمار نشان دهد که در ارزیابی ها، تنها افراد بیکار و بسیار فقیر به حساب آمده اند و این در حالی که قشر شاغل ایران و به ویژه کارگران صنعتی و ساختمانی نیز، با محاسبه میزان بسیار کم درآمدشان، قادر به تامین حداقل زندگی نیستند و به قشر فقیر کشور تعلق دارند.

روزنامه های تهران، ادامه تورم افسار گسیخته و ویروس کورونا را در کنار سوء مدیریت حکومتی، سه عامل اصلی این فقر فزاینده می دانند.

مقامات حکومتی رسما از گرانی ۴۴ درصدی مایحتاج سخن گفته اند که همچنان رو به بالا می رود و متوقف ساختن آن محال است. ولی در کنار آن، هزینه های درمانی برای آنهایی که به کورونا مبتلا می شوند و نیاز به درمان یا بستری شدن دارند، بسیار کمرشکن است و موجب شده که گروه های بیشتری از افرادی که در گذشته به طبقه متوسط تعلق داشته اند، به زیر خط فقر سقوط کنند.

با آن که ظاهرا بسیاری از کارمندان و کارگران دارای بیمه بهداشتی هستند، ولی این بیمه، همه هزینه های درمانی را پوشش نمی دهد و بیماران و اعضای خانواده های آنان، برای برخورداری از خدمات درمانی در بیمارستان ها، ناچار به پرداخت مبالغ کمرشکنی هستند که پرداخت آن از عهده آنان خارج است.

روزنامه “آرمان ملی” چاپ تهران، در شماره امروز خود نوشت: طبقه متوسط در ایران، روز به روز بیشتر به خیل بینوایان و فرودستان می پیوندد. این روزنامه نوشت که تا چند سال پیش، درآمد نفت تا حدودی این واقعیت را پرده پوشی می کرد، ولی از هنگام برقراری تحریم ها و قطع این درآمد، روند سقوط قشر متوسط به گروه بینوایان شتاب گرفته است.

آرمان ملی تایید کرد که فاجعه کورونا و نجومی شدن نرخ یک شب بستری بودن در بیمارستان نیز بر شدت این فقر افزوده است و بهای دارو نیز بیداد می کند و روز به روز گرانتر می شود.

این روزنامه نوشت: در حکومت اسلامی ایران، در همان حال که قشر متوسط نیز به طبقه فقیران می پیوندد، افراد فقیر آهسته آهسته می میرند و کسی صدای مرگ آنان را نمی شنود.

آرمان ملی نوشت که دامنه فقر آنقدر گسترده شده که مردم برای آن که زنده بمانند، ناچار به فروش وسایل زندگی خود روی می آورند، ولی خیلی زودتر خواهد بود روزی که دیگر چیزی برای فروش باقی نمانده باشد.

در چنین وضعی، رئیس هیات مدیرۀ بانک دی، خلیل ارجمندی،  در گفتگویی که در روزنامۀ “عصر اقتصاد” از او نقل کرده، از جمله پرسیده است: «چه مانعی دارد که تورم مالی در ایران از چهل درصد فراتر رود. این پدیده با سطح زندگی مردم ارتباطی ندارد و در کشورهایی که نرخ تورم نصف ایران است، مردم آن جا حتی یک دهم مردم ایران از رفاه برخوردار نیستند».

او ادعا کرد که در بحران اقتصادی کنونی، مسئولیتی متوجه بانک ها نیست، بلکه دشواری های دیگری عامل آن می باشد.