یک هفته پس از افشای طرح توطئه ربایش مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان و شهروند ایرانی-آمریکایی، واکنشها به این موضوع همچنان ادامه دارد.
کیهان نوین: بسیاری از فعالان و چهرهها و همچنین تشکلها این طرح شرورانه را محکوم کردند که قرار بود به دست نیروهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی انجام شود، اما دستگاه امنیتی آمریکا آنها را ناکام گذاشت.
سطح و گستردگی واکنشها به این ماجرا به حدی بوده که آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، شخصاً در گفتوگوی تلفنی با علینژاد تأکید کرده که واشینگتن تلاشها برای ساکت یا مرعوب کردن خبرنگاران را تحمل نخواهد کرد.
برنامهریزی و تلاش جمهوری اسلامی برای ربودن یکی از چهرههای مخالف خود، آن هم در خاک آمریکا و آن هم در میانه مذاکرات هستهای ایران با قدرتهای جهانی، تنها برای روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و مدنی ایرانی خارج از کشور شوکهکننده نبود.
افشای این طرح توطئه، زنگ خطری برای همه دولتهای جهان و حتی شهروندان خارجی بود و نشان داد تروریسم، حد و مرز ندارد و سکوت و انفعال در برابر آن، فقط منجر به تداوم و گستردگیاش میشود.
جمهوری اسلامی که برای تحقق ایده استقرار یک حکومت مذهبی در ایران، فعالیت و حتی حضور هیچ مخالفی را در داخل مرزهای کشور برنمیتابد و از همان روز اول به حذف و اعدام روی آورد، به هیچ وجه نمیخواهد حریم دیگر کشورها هم محل امنی برای مخالفانش، چه اتباع ایرانی و چه اتباع خارجی، باشد.
ثبات جمهوری اسلامی با به قول خود مقامهای حکومت: «حفظ نظام»، اصلیترین هدف در ترورهای جمهوری اسلامی در خارج از مرزها بوده است.
سودای «صدور انقلاب» نیز که یکی از دغدغههای اصلی و آغازین این حکومت بوده و همچنان هست، هدف دیگر جمهوری اسلامی برای انجام عملیات تروریستی در خارج از مرزهای ایران بوده است.
روریسم جمهوری اسلامی تقریباً همسن خود این نظام سیاسی است؛ با این تفاوت که به دلیل سری بودن طرحهای توطئه و عدم انتشار اسناد رسمی در این زمینه، تاریخنگاری درباره آن بسیار دشوارتر از دیگر حوزههای مربوط به جمهوری اسلامی است.
جمهوری اسلامی در این سالها در اغلب کشورهای اروپایی، آمریکای لاتین، آفریقا، آسیای شرقی، شبه قاره هند، ترکیه و کشورهای خاورمیانه عملیات تروریستی علیه مخالفانش انجام داده و دهها منتقد و مخالف سیاسی را کشته است.
هر چند که تا پیش از افشای طرح توطئه ربایش مسیح علینژاد خبر مستند و رسمی از ربودن یا طرح ربودن یک مخالف جمهوری اسلامی در خاک آمریکا منتشر نشده بود، اما این اولین بار نیست که رژیم مذهبی در ایران به اقدامی تروریستی و بدخواهانه علیه افراد در خاک آمریکا دست زده است.
طی بیش از ۴۰ سال گذشته، همه اقدامات و عملیات جمهوری اسلامی دقیقاً فاش نشده و جزئیات کامل آنها مشخص نشده، اما بر اساس همین اسناد و گزارشهای فعلی، انگیزه جمهوری اسلامی برای انجام اقدامات تروریستی در خاک آمریکا به حدی بوده که در همان سالهای نخستین استقرار این حکومت، عوامل آن در خاک آمریکا دست به ترور زدند.
برخی معتقدند که ترور علیاکبر طباطبایی، وابسته مطبوعاتی و سخنگوی سفارت ایران در واشینگتن در دوران پهلوی، پس از ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه پهلوی که در پاریس به قتل رسید، دومین ترور سیاسی در خارج از کشور در دوران جمهوری اسلامی است.
علیاکبر طباطبایی پس از انقلاب ایران به مخالف سرسخت جمهوری اسلامی و شخص روحالله خمینی تبدیل شده بود و علاوه بر حضور مطبوعاتی و رسانهای در آمریکا علیه جمهوری اسلامی، بنیادی را به نام «بنیاد برای آزادی ایران» تأسیس کرد و تظاهراتی را نیز علیه رژیم تازه تأسیس شده در ایران به راه میانداخت.
قاتل طباطبایی، یک آمریکایی آفریقاییتبار به نام دیوید تئودور بلفیلد که مسلمان شده و نام خود را به «داوود صلاحالدین» تغییر داده بود، همچنان زنده و حتی ساکن ایران است.
او و قاتل رستوران میکونوس، از آنجا که برای جمهوری اسلامی «قهرمان» به شمار میروند، جزو معدود عاملان ترورهای سیاسی جمهوری اسلامی در خارج از کشور هستند که بعداً آزادانه و حتی «بیشرمانه» درباره این اقدامهای خود سخن گفتهاند.
به همین دلیل، شرح ماجرای قتل علیاکبر طباطبایی که بیشتر شرح سرنوشت قاتل اوست، بارها و مشروح در رسانههای آمریکایی و فارسیزبان خارج از کشور از زبان خود او نوشته و گفته شده است.
حتی ژان دانیل لافند، کارگردان آمریکایی مستندی را درباره داوود صلاحالدین ساخت. این فیلم مستند پس از آن ساخته شد که محسن مخملباف، کارگردان ایرانی از صلاحالدین در فیلم «سفر قندهار» به عنوان بازیگر استفاده کرد.
مخملباف که بعد از نمایش این فیلم به دلیل بازی گرفتن از صلاحالدین مورد انتقاد قرار گرفت، از سوابق بازیگرش دفاع نکرد، اما اقدام خود برای بازی گرفتن از او دفاع کرد. فیلم «سفر قندهار» پرونده قتل طباطبایی را به حوزههای دیگر نیز کشاند و به مسائلی که پیشتر خود قاتل مطرح کرده بود، افزود.