شماری از پناهجویان ایرانی در شهر یوتبری سوئد دست به تحصن و اعتصاب غذا زدهاند. اعتراض آنها به وضع وخیم پناهندگان در این کشور است .
کیهان نوین: نرگس همراه با گروهی نزدیک به ۸۰ تن از پناهجویان ساکن شهر یوتبری از شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۸ دست به یک حرکت اعتراضی زدهاند. ۶۳ نفر تحصن کردهاند. ۱۴ نفرشان اعتصاب غذا. او جزو اعتصابیهاست. میگوید آنها با این حرکت میخواهند به خیلی چیزها اعتراض کنند، «به سیاست کل دنیا نسبت به پناهجویان»، به مماشات دولتسوئد با جمهوری اسلامی و «زد وبندهای پشت پرده» دولت سوئد و دولتهای اروپایی با حکومت ایران، آنهم در شرایطی که «وضع پناهجویان در قلب اروپا، در جایی مثل سوئد هم وخیم است چه برسد به کشورهایی مثل ترکیه و یونان».
نرگس جلالی میگوید اعتراض ما به سیاستهای دوگانه کشورهای غربی است که «ادعا میکنند ما با معترضین و در کنار مردم ایرانیم ولی پشت پرده با دولت ایران همکاری میکنند. ما میخواهیم دولت سوئد دست از زد و بند با جمهوری اسلامی بردارد.
این پناهجویان در عین حال از دولت سوئد میخواهند به شرایط نامساعد پناهجویان در این کشور رسیدگی کند. در میان آنها افرادی هستند که به خاطر فعالیت سیاسی یا عقاید مذهبی ایران را ترک کردهاند و حالا خطر اخراج بالای سرشان است. نرگس جلالی میگوید «خواست ما رسیدگی سریع و عادلانه به پرونده پناهندگی ماست.
او از انجمنهای ایرانی نیز سوئد انتقاد میکند: «پناهندههای سوری از حمایت هموطنان خود برخوردارند ولی این در مورد ما ایرانیها صادق نیست. فقط هم ما نیستیم. همه فارسیزبانها، افغانها هم همین مشکل را دارند. برخی هموطنان ایرانی ما ۴۰ سال است در اینجا زندگی میکنند، انجمنی دارند، کمک دولتی میگیرند و میتوانند از پناهجویان حمایت کنند، ولی ترجیح میدهند فقط برای خود کار کنند.»
با این حال آنها در حرکت اعتراضی خود تنها نیستند. هستند ایرانیها و سوئدیهایی که در سازماندهی و تامین مالی این حرکت به یاری پناهجویان معترض آمدهاند. رضا طالبی، فعال سیاسی و از حامیان این حرکت اعتراضی به دویچهوله فارسی میگوید:
«ما یک گروه هستیم که هرکدام از ما شخصا تصمیم گرفت از این حرکت حمایت کند. از طرف مردم شهریوتبری و شهرهای دیگر سوئد نیز برای حمایت از این حرکت همایشی انجام شده تا هزینههای این حرکت اعتراضی را پوشش بدهد. از جمله هزینه چادر، کرایه رفت و آمد، برق یا وکلایی که میخواهند کار معترضین را پیش ببرند.
هدف اصلی این گروه این است که به هیچ وجه اجازه اخراج پناهجویان ایرانی را به اداره مهاجرت سوئد ندهد. او میگوید: «ما میخواهیم به اداره مهاجرت سوئد بفهمانیم که نمیگذاریم تصمیمشان برای به اخراج آنها را عملی کنند. زیرا مشکل این افراد این نبوده که به دنبال زندگی به اصطلاح مجلل به اینجا آمده باشند، بلکه به دلایل سیاسی یا مذهبی یا اجتماعی زندگی و کاشانهشان را رها کردهاند از اینجا تقاضای پناهندگی کردهاند.»