هفته گذشته در زندان رضاییه یک تراژدی کامل اتفاق افتاد. ده نفر محکوم به اعدام را به صف کرده و برای کشتن به پای چوبه دار میبردند، یک نفر از وحشت سکته کرد و همان جا قبل از اعدام شدن، درگذشت.
فاشیسم اسلامی حاکم بر ایران که به طناب دار و نمایش وحشت احتیاج دارد، فردی که درگذشته را بود را نیز مجددا به دار کشید.
این فاجعه در ایران اتفاق می افتد، در جایی که روحانی لبخند بر لب و وقیح در مورد بهبود اوضاع در ایران رجز میخواند و خیل اصلاح طلب حکومتی و مدافع حکومت اسلامی در خارج از کشور در رسانه های متعدد، کماکان از اصلاح در نظام جنایتکاراسلامی دفاع میکنند و با نشان دادن داعش و جنایات باندهای ترورسیت اسلامی در دیگر کشورها، از بقای نظام اسلامی دفاع میکنند.
اعدام وسیله مهم نفس کشیدن و دوام حکومت اسلامی است. مردم علیه اعدام مبارزه میکنند و این حربه را دارند بی اثر میکنند و رژیم با تمام قوا از این حربه دفاع میکند. این روزها در زندانهای مختلف در ایران از محکومین مواد مخدری بیش از ٣٠ نفر را اعدام کردند. حکومت اسلامی چوبه های دار را سرپا نگھ داشته و این بار کسانی را اعدام میکند که شاکی خصوصی ندارند و حکومت شاکی خصوصی آنها است.
باید در دنیا این حکومت را با اسم واقعی اش افشا کرد فاشیسم اسلامی!
باید به جنبش علیه اعدام در ایران بیشتر دامن زد!
باید مدافعین رنگارنگ این حکومت را که به مشتی جانی و قسی القلب اسلامی، لقب حکومت داده و با رنگ کردن این حکومت و فروش آن به افکار عمومی بین المللی رزق و روزی بدست می آورند ، در دنیا بی آبرو کرد.
قتل روزانه دو نفر، دو انسان، دو عضو خانواده هایی که بعد از اعدام این افراد زندگی نخواهند داشت، در ایران بزرگترین جنایت علیه بشریت است که باید بیش از پیش در همه جا افشا شود.
به رسانه های بین المللی دنیا بگویید اینها کسی را که درگذشته بود، به دار کشیدند، اینها فاشسیت های قرن هستند و باید گورشان را گم کنند!*