مرکز حامیان حقوق بشر گزارش تازه‌ای از «مرگ مشکوک زندانیان» در زندان‌های ایران منتشر کرده است.در این گزارش بیشتر این‌گونه مرگ‌ها «نمایشی از رد شکنجه زندانیان بوده‌اند».
کیهان نوین: این گزارش که بر اساس بازخوانی تحقیقی مدیار سمیع‌نژاد تهیه شده، بازده زمانی سال ۱۳۸۲تا تیرماه ۹۳ را در بر می‌گیرد و روایتگر مرگ‌های مشکوک زندانیان سیاسی و عادی در زندان‌های ایران است.
مرکز حامیان حقوق بشر گفته است بیشتر این‌گونه مرگ‌ها «نمایشی از رد شکنجه زندانیان بوده‌اند».
در این گزارش فهرست ۴۳ زندانی که در زندان‌های مختلف ایران جان سپرده‌اند با ذکر تاریخ مرگشان آمده است. جوان‌ترین آن‌ها محمد کامرانی‌فر است که گفته می‌شود در سن ۱۸ سالگی در بازداشتگاه کهریزک به دلیل «ضرب و شتم و شکنجه‌های شدید» جان خود را از دست داد و مسن‌ترین آن‌ها ذبیح‌الله محرمی شهروند بهایی است که پس از سپری کردن ۱۰ سال دوران محکومیت در زندان یزد به سرنوشتی مشابه گرفتار آمد.
گزارش بر اساس اطلاعاتی تهیه شده که از این افراد در رسانه‌ها منتشر شده و یا وکلا و خانواده‌های آن‌ها بیان کرده‌اند. همچنین اظهارات یا مدارک منتشر شده قضایی نیز در تهیه این گزارش در نظر گرفته شده است.
با این حال در مقدمه گزارش آمده است: «به باور بسیاری از فعالان حقوق بشر، برخی از حوادث داخل زندان‌ها اعم از مرگ، اعدام، شکنجه و اتفاقاتی که نقض حقوق زندانیان است، هرگز از طریق منابع رسمی یا رسانه‌ای گزارش نمی‌شوند.»
از این رو مرکز حامیان حقوق‌بشر اعلام کرده است که تحقیق درباره مرگ زندانیان محکوم به حبس، همچنان ادامه دارد و در صورت دریافت اطلاعات و منابع جدید در مورد موضوع «مرگ مشکوک زندانیان» این گزارش را به‌روز خواهد کرد.
مرکز حامیان حقوق‌بشر همچنین از تمام افراد و گروه‌هایی که اطلاعاتی در این مورد دارند دعوت کرده است که اطلاعات آن‌ها را در اختیار این مرکز قرار دهد.
Leila jahangiri gilandeh
Majid Mohammad Poorazari
خسته نباشید
کاش تحلیل گران و نویسندگان، مطالبی هم راجع به این روزهای صدا و سیمای جمهوری اسلامی و آب افتادن دهانشان از جنگ غزه مینوشتید
نانشان حسابی در روغن است و از کسادی درآمدند (خصوصا شبکه خبر) و وقت را غنیمت شمرده و از فرصت استفاده کرده تا مردم را به فراخوانی روز قدس دعوت کنند
انگار که از مدتها قبل دنبال بهانه ای بودند و حالا آن اتفاق افتاده
واضح و آشکار است که جمهوری اسلامی وجهه خود را با همین راهپیماییها و مسئاله حجاب اجباری تا به الان حفظ کرده و دلش برای مردم جنگ زده غزه نمیسوزد
احتمالا مردم گرفتار در مشکلات اقتصادی و غرق در دیگر مسائل زندگی امسال با شور بسیار کمتری در این راهپیمایی شرکت میکردند، جمهوری اسلامی هم این را مینداست و جنگ فعلی احتمالا حسابی خوشحالشان کرده و در پوست خود نمیگنجند !
فقط برای من سوال است که چرا باید این جنگ درست در زمانی نزدیک به روز قدس اتفاق میافتاد؟!
با تشکر